detik yg amat bersejarah ialah saat melahirkan anak kelima ketika aku berusia hampir 41 tahun.
aku mabuk hamil agak teruk jugaklah. 4 bulan tak boleh makan betul2. terbayang makanan pun dah rase nak muntah..hmm teruk betul lah. masa mabuk teruk tu..asyik beli makanan kedai je lah.
then..bila makanan tu di bawa masuk ke dalam rumah..terus lari masuk bilik..tutup pintu and tutup hidung. bila tengok orang makan pun...terfikir kat otak..kenapa lah diorang ni asyik makan je...busuklah. tapi ada satu je makanan yg boleh masuk...nasi kerabu kakak tepi jalan, dekat ofis. haa...nasi kerabu tu boleh makan pulak. tp cuma gerai kakak tu jelah. jgn beli kat gerai lain..gerenti tak boleh makan punya.....teruk kan. masuk bulan kelima..alhamdulillah boleh makan..tapi rasa loya masih wujud lagi. kalau makanan yg bersantan tu..sori laa, memang tak boleh masuk. suka makan nasi berlaukkan sayur masak air je...atau sayur masak bening. nasib baik boleh minum susu..susu anmum. actually minum susu ni memang sesuai sangat lah untuk ibu hamil. kulit bayi pun cerah. pengalaman hamil ni..walaupun perit sbb tak boleh makan tp seronok. perasaan rase cool je. rase mcm semua orang take care kite. perasaan kasih dan sayang pun macam bertambah erat. selalu je orang bertanya kabar baik saudara mara maupun jiran2.
tibalah saat nak melahirkan anak...
sebelum tu..dalam seminggu nak lahirkan baby..adik2 asyik call tanya dah sakit ke belum..mak di kampong pun sama jugak..ahh ini membuatkan risau ni..sebenar2 nya kite memang risau sbb dah lama tak lahirkan baby..jarak lapan tahun ngan abang die..lama gak tu. peringkat akhir hamil tu..perut meragam skit..selalu rase mcm tegang kat bawah tu..baby pulak memang aktif, setiap hari tendang kiri kanan, mcm main sepak bola la pulak..tp happy sbb itu menandakan baby sihat dan aktif..syukur. then satu lagi..bila perut lapar, die akan terus kicking sampai lah maknya makan..then baru diam..hmm memang baby tak boleh rase lapar sampai lah skg ni.
bersambung....
No comments:
Post a Comment